Basisregels meervoud - zelfstandig naamwoord

Uitdaging

Wat is een zelfstandig naamwoord en wat zijn de basisregels van de spelling van zelfstandig naamwoorden?

Methode

Een zelfstandig naamwoord is een woord dat een zelfstandigheid aanduidt. Zo kan het bijvoorbeeld aanduiden:

- een persoon of dier (man, vrouw, oom, hond)
- een eigennaam (Gerrit, Coca Cola, Apple)
- een ding (plant, fiets, berg)
- een gebeurtenis (ontvoering, feest)
- een plaats (Amsterdam, kantoor)
- niet-concrete dingen (geluk, warmte)

Zelfstandig naamwoorden komen voor in bijna alle zinnen en je kent er al heel veel! De meeste zelfstandig naamwoorden hebben een enkelvoud & meervoud en je kunt meestal de woorden de, het of een ervoor zetten.

De basisregels om het meervoud van een zelfstandig naamwoord correct te spellen zijn als volgt:

1 - Meervoud = enkelvoud + en

Veel zelfstandig naamwoorden krijgen de letters -en achter de enkelvoudsvorm:

een boek - de boeken
een kast - de kasten
een berg - de bergen

2 - aa/ee/oo/uu + medeklinker: een klinker weglaten

Als het zelfstandig naamwoord (enkelvoud) eindigt op twee dezelfde klinkers met daarachter een medeklinker (-aat, -ook, -uur), dan laat je in het meervoud een klinker weg:

een knoop - de knopen
een plaat - de platen
een avontuur - de avonturen 

3 - a/e/i/o/u + medeklinker: medeklinker erbij

Als het zelfstandig naamwoord (enkelvoud) eindigt op een losse klinker (= korte klinker) met daarachter een medeklinker, dan komt er in het meervoud een medeklinker bij zodat het een korte klank blijft:

een stip - de stippen
een prullenbak - de prullenbakken
een zin - de zinnen

Let op: soms verandert in het meervoud de klank naar een lange klank, dan komt er geen extra medeklinker bij (bijvoorbeeld: dak - daken).